Τον τελευταίο καιρό κάνω ένα ξεκαθάρισμά στην ζωή μου από ότι δεν χρειάζομαι. Ρούχα που τα κρατάω αιώνες, υφάσματα που δεν έχω ράψει εδώ και χρόνια,ιδέες που ήταν σε άπειρα post-it αλλά και ανθρώπους που δεν μου έκαναν καθόλου μα καθόλου καλό!
Είναι λίγο άσχημο να νιώθεις ότι κάποιος σε αγνοεί και όταν του μιλάς γι αυτό αλλάζει θέμα ή προσπαθεί να το υποβιβάσει σαν κάτι όχι και τόσο σοβαρό..."έλα μωρέ τώρα". Ακόμη πιο άσχημο όμως είναι να νιώθεις πως έδωσες περισσότερη σημασία σε ανθρώπους που δεν έπρεπε,όχι γιατί δεν το άξιζαν αλλά γιατί ποτέ δεν θα το εκτιμήσουν και το ήξερες,το ήξερες από την πρώτη στιγμή! Το κακό με μένα όπως λέει και ο άντρας μου ότι κάνω εύκολα φίλους, εμπιστεύομαι τους ανθρώπους με μεγάλη ευκολία...και έχει απόλυτο δίκαιο. Σαν άνθρωπός δεν έχω να αποδείξω απολύτως τίποτα,είμαι αυτή που είμαι και δόξα τον Θεό έως τώρα δεν έχω κάνει κάτι για το οποίο ντρέπομαι. Δεν είμαι κάτι άλλο από αυτό που βλέπεις. Θα αντιμετωπίσω με την ίδιο τρόπο ανθρώπους που ξέρω ελάχιστα με ανθρώπους που ξέρω χρόνια. Έχω όμως ένα βασικό ελάττωμα όταν σου φέρομαι καλά απαιτώ να μην με κοροϊδεύεις...και όταν νιώσω ότι περνιέσαι για έξυπνος εκεί παίρνω αυτό που λένε ανάποδες...
Έμπαινα συνέχεια στην διαδικασία και σκεφτόμουν, "έλα μωρέ μην δίνεις σημασία"..."δεν πειράζει"..."δεν το έκανα για να ακούσω ευχαριστώ"...όχι τέρμα ως εδώ δίνω μεγάλη σημασία,πειράζει και απαιτώ το ευχαριστώ.Γιατί όταν σου προσφέρω από τον προσωπικό μου χρόνο,από την ζωή μου και προσπαθώ να είμαι καλή φίλη είσαι υποχρεωμένος να μου φερθείς το ίδιο.Αν είσαι ανάξιος να μου ανταποδώσεις καλοσύνη ή έστω να είσαι τυπικός με τις υποχρεώσεις σου στο πρόσωπο μου,δεν έχεις κανένα χώρο στην ζωή μου.Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν δουλεία.Οι σύζυγοι, οι εραστές, οι γονείς με τα παιδιά τους και φυσικά οι φίλοι...αλλά είπαμε μερικοί είναι πολύ υψηλού επιπέδου για να ασχοληθούν...Από κυρίες και κυρίους χορτάσαμε δα,οι άνθρωποι μας λείψανε.
Έφτασα πια στα 34 και δεν έχω χώρο στην ζωή μου για ανθρώπους που όλος ο κόσμος περιστρέφετε γύρω τους. Λυπάμαι αλλά δεν θα γίνω δορυφόρος κανενός. Είναι αστείο όμως πως κάποιοι άνθρωποι δεν μπαίνουν καν στον κόπο όχι να ακούσουν αυτά που έχεις να τους πεις,καλά για να ζητήσουν συγνώμη ούτε λόγος,αλλά υπέρ εκτιμούν τόσο πολύ τον εαυτό τους που θεωρούν ότι θα έχουν με τον μέρος τους ακόμα και την ίδια σου την οικογένεια!!!Κι όμως θεωρούν ότι έχουν τέτοια αξία που μπορούν να μπουν μέσα στην οικογένεια σου...ναι κι όμως!!!Προφανώς βέβαια και είναι κάτι που συνηθίζουν στην δίκη τους!Λυπάμαι αλλά εμείς διαφέρουμε,όσο διαφορετικοί και να ήμαστε,όσο και αν μαλώνουμε δεν αφήνουμε κανέναν να μπει ανάμεσα μας!
Άλλοι πάλι ξαφνικά βλέπουν τον εαυτό τους να ανεβαίνει επίπεδα λες και θυμήθηκαν τότε που τρέχαν ανέμελα με τις άλλες δούκισσες στις Βερσαλίες!!!Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι κανείς δεν είναι τίποτα.Έχω το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίσω αν μου κάνεις ή δεν μου κάνεις.Και όχι δεν μου κάνεις,γιατί λες ψέματα,και είσαι υποκριτής,λειτουργείς πίσω από την πλάτη μου και αποδεικνύεται με τον χειρότερο τρόπο.Γιατί δεν είσαι μόνο διπρόσωπος αλλά κυρίως είσαι λίγος για να μου ανταποδώσεις στο ελάχιστο την φιλία που σου προσφέρω.Και αν δεν σου κάνω...από δω πάνε και οι άλλοι,χαρακτηρισμοί,υπονοούμενα και υποδείξεις είναι περιττά,γιατί απλά δεν θα σπαταλήσω άλλο χρόνο για σένα...
Στις αρχές Σεπτεμβρίου πέρασα μια πολύ δύσκολη φάση.Μετρώντας γεγονότα και ανθρώπους είδα ότι έδωσα πολύ μεγαλύτερη σημασία εκεί που πραγματικά δεν έπρεπε.Για να ξεπεράσω τα όσα ένιωθα στάθηκαν δίπλα μου άνθρωποι που δεν τους ήξερα και επέμεναν ώστε να ανοίξω τα μάτια μου...να βγάλω από μέσα μου ότι με πληγώνει...να μην αφήνω τίποτα να με αγγίζει..τίποτα που δεν μου αξίζει.Δεν με έκριναν,δεν με σχολίασαν,δεν με χαρακτήρισαν ούτε με ρώτησαν πότε λεπτομέρειές,εστίασαν ώστε να νιώσω εγώ καλά,απλά να ηρεμήσω.Είμαι άνθρωπος,δεν έχω γίνει Θεός ακόμη ώστε να κρίνω συμπεριφορές,να κάνω υποδείξεις και να έχω πάντα δίκαιο!Άνθρωποι που δεν είχαν να κερδίσουν κάτι από μένα ήταν εκεί ώρες και με άκουγαν..με άκουγαν και το μόνο που μου είπαν στο τέλος? Τέρμα σε ότι σε χαλάει.Ούτε γλυκόλογα"έχεις δίκαιο" και τέτοια,ούτε βρισιές ούτε τίποτα...μια φράση μόνο...τέρμα σε ότι σε χαλάει!
Ευτυχώς η μαμά μου μου έδωσε ένα πλούσιο λεξιλόγιο ,δεν έχω ανάγκη ούτε τους χαρακτηρισμούς αλλά ούτε και βρισιές, Είμαι αυτή που είμαι και επιλέγω εγώ ποιοι άνθρωποι θα βρίσκονται μέσα στην ζωή μου. Δεν δίνω πλέον εξηγήσεις και δεύτερες ευκαιρίες σε κανέναν.Αρκετά!Προτιμώ να είμαι "κατώτερου επιπέδου" και να περνάω καλά με ανθρώπους που θα με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος άνθρωπος...μαζί τους είμαι καλύτερος άνθρωπος.Γιατί οι φίλοι δεν έρχονται στην ζωή σου για να σου λένε πόσο δίκαιο έχεις ή να ανεβάζουν την χαμηλή σου αυτοεκτίμηση,οι φίλοι έρχονται για να σου μάθουν ότι μπορείς να κλάψεις μαζί τους και δεν πειράζει,μπορείς να γελάσεις,μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και κυρίως οι φίλοι είναι δίπλα σου για να σου δείξουν τον τρόπο να αγαπάς αυτό που είσαι,είναι δίπλα σου στον αγώνα σου να μείνεις εσύ και όχι να γίνεις κάτι άλλο...και είμαι τυχερή γιατί έχω φίλους που νιώθω περήφανη γι αυτούς,είμαι περήφανη για μένα που με κάναν φίλη τους!!!
...και όπως λέει και μια φίλη..."οι φίλοι σε έχουν ανάγκη...και βγαίνει από την ψυχή τους όχι άπω το μυαλό τους".
Ευχαριστώ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου