Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Η ποδιά της νονάς μας!

Στην βάπτιση του μικρού μου όλα έγιναν από τα χέρια μου.Απόλαυσα κάθε λεπτό όλη την διαδικασία ακόμη και εάν μου πήρε αρκετό χρόνο και αρκετά ξενύχτια μέχρι να βρω αυτά που ήθελα.Μέσα σε όσα ετοίμασα για την βάπτιση του μικρού Ηλία ήταν και η ποδιά της νονάς μας...γιατί μπορεί μεν το κεντρικό πρόσωπο να ήταν το λιονταράκι μου,αλλά τέτοια νονά έπρεπε να την προσέξουμε και με το παραπάνω..

Μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα της "ποδιάς για την Νονά" και φυσικά έφτιαξα μια για την αγαπημένη μου κουμπαρομπουμπού!!!


Ούτε εγώ ούτε και η νονά μας ήμαστε του εξεζητημένου...λίγες όμως πινελιές έκαναν το κάτι διαφορετικό!Έβγαλα την υφασμάτινη ράντα και έβαλα μια διακριτική δαντέλα.Στην ένωσή της με το στήθος έραψα 2 γαλάζια κουμπάκια..καθώς η νονά μας λατρεύει το μπλε και τις αποχρώσεις του.


Μπροστά στο στήθος έγραψα "νονά" με γαλάζιο χρώμα για ύφασμα και ένα περίγραμμα σε πιο σκούρα απόχρωση ώστε να  ξεχωρίζει.



Είμαι πολύ περήφανη τόσο για το δημιούργημα μου όσο και για την νονά μας!!!


Με αγάπη!!!





Αφήστε το σχόλιο σας για να δηλώσετε την παρουσία σας και την διεύθυνση του δικού σας κόσμου ώστε να σας γνωρίσω και εγώ!!!

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Η καλύτερη μαμά του κόσμου.

Υπάρχουν κάποιες στιγμές στην ζωή σου σαν χαστούκια,συνειδητοποιείς πως το πέπλο που νομίζεις ότι προστατεύει εσένα ή την οικογένεια σου δεν υπάρχει.Οι αρρώστιες ,οι απώλειες δεν είναι μόνο περιστατικά στους γνωστούς των γνωστών σου, αλλά στην πραγματική ζωή.Είναι οι στιγμές που πρέπει να εκτιμήσεις αυτά που έχεις,να πεις ένα ευχαριστώ σε όσους είναι δίπλα σου.Αυτά γυρίζουν τελευταία στο μυαλό μου και θέλησα πέρα από την υπεράσπιση των ιδεών μου να γράψω ένα θέμα για την μαμά μου...που είναι πάντα εκεί,που ποτέ δεν βρήκα χρόνο ή θάρρος να της πω ότι είναι η καλύτερη μαμά του κόσμου!

Όταν ήμουν 14 χρόνων χώρισαν οι γονείς μου...Έπειτα από πολλές άσχημες καταστάσεις νομίζω πως ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει.Ο πατέρας μου δυο χρόνια αφού πληρώσαμε εμείς σαν παιδιά τα θέματα που είχε με την μαμά μου αποφάσισε ότι του ήμασταν βάρος.Ποιος ξεκινάει μια καινούρια ζωή με τα βάρη του παρελθόντος?Κανείς! Άλλωστε τα παιδιά φτάνουν σε μια ηλικία που δεν χρειάζονται τους γονείς τους.Δεν θα καταναλώσω όμως άδικα γραμμές για να μιλήσω γι αυτό..ξέρεις μετά από χρόνια είναι σαν να βλέπεις την ζωή κάποιου άλλου.Ο οργανισμός σου σηκώνει τέτοιες άμυνες που δεν περίμενες ότι θα είχες.Πίστευα ότι με το πέρασμα των χρόνων κάποια στιγμή θα μπορούσα ίσως να συγχωρέσω τον πατέρα μου για ότι έκανε,αλλά τώρα πια στα 34 και μετά από 2 παιδιά δεν μπορώ να το κάνω.Όποιος τολμήσει κ πληγώσει τα παιδιά μου θα με βρει μπροστά του,πόσο μάλλον να γίνω εγώ ο άνθρωπος που θα τα πληγώσει και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.Δεν μπορώ να φανταστώ να αφήσω τα παιδιά μου και να διασκεδάζω την ζωή μου.Δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια χωρίς τα παιδιά μου.Όχι δεν μπορώ να παρατήσω έτσι τα παιδιά μου...και όχι δεν μπορώ να συγχωρέσω έναν γονιό που απλά μια μέρα έσβησε από την ζωή του τα δυο του παιδιά!

Όσο δύσκολο και εάν ήταν στην αρχή να μεγαλώνουμε μόνο με την μαμά,τώρα πλέον καταλαβαίνω πως η μαμά μου ήταν υπέρ αρκετή για να νιώσουμε την ασφάλεια που συνήθως δίνουν οι μπαμπάδες στην οικογένεια. Ήταν και είναι πάντα εκεί.Όσο και αν την στεναχωρούμε ή την πληγώνουμε,πάντα στο τέλος θα μας  στηρίξει.Ποτέ δεν έκανε κάτι για να μας πληγώσει και τελικά όλες της οι επιλογές ήταν σωστές.Ακόμη και τώρα πριν δυο μήνες που έκανα τατουάζ στο λαιμό,θύμωσε στην αρχή,νευρίασε αλλά δεν με έκρινε με έναν περίεργο τρόπο πάλι στήριξε την απόφαση μου!Όποτε και αν ψάξω πίσω στην μνήμη μου η μαμά μου ήταν εκεί,γίναμε η προτεραιότητα της και ποτέ δεν μας άφησε. Δεν θα ξεχάσω πόσο ευτυχισμένη ήταν όταν έκανα τα παιδιά μου,ή όταν πηγαίνουμε στο σπίτι της και είναι κουρέλι από την κούραση, πάντα θα βρει το κουράγιο να τα ταΐσει,να παίξει μαζί τους,να με ακούσει...πάντα!Δεν της το λέω συχνά,ίσως να μην της το έχω πει ποτέ,όμως δεν θα ήθελα να έχω άλλη μαμά από αυτήν που έχω.Είναι η πιο δυνατή και την πιο καλή μαμά του κόσμου.Ξέρω πως ότι και να γίνει η μαμά μου θα ανοίξει την αγκαλιά της για μας.

Και ο αδελφός μου και εγώ ήμαστε δύσκολα παιδιά.Εγώ είμαι νευρική,απότομη,γλωσσού έχω όλα τα χαρακτηριστικά που δεν έχει η μαμά μου.Είναι ήρεμη,γλυκιά, δεν θα πει ποτέ κάτι κακό για κάποιον και δεν θα κρατήσει κακιά σε κανέναν.Θυμάμαι ο μπαμπάς μου προσπαθούσε να μειώσει συνέχεια την μαμά μου και τελικά-μόνο που το σκέφτομαι με πιάνουν τα γέλια-η μαμά μου είναι αυτή που απολαμβάνει την αγάπη των εγγονών της,η μαμά μου ήταν αυτή που στάθηκε καλύτερα από τον κάθε ένα στις εφηβικές μας τρέλες αλλά το κυριότερο ήταν ικανή να σταθεί δίπλα μας όχι μόνο σαν μάνα αλλά και πατέρας.Δεν ξέρω πως να εκφράσω τον θαυμασμό που νιώθω για την μαμά μου.Θέλω τόσο πολύ να την μοιάσω έστω και λίγο.Να γίνω έστω και λίγο για τα παιδιά μου η μαμά που ήταν εκείνη για μένα.Θέλω να μεγαλώσουν και να ξέρουν ότι θα είμαι δίπλα τους με όποιο τρόπο,όπως ακριβώς είναι η μαμά μου σε μένα!Θέλω να καταφέρω να νιώθουν τα παιδιά μου πως όπου και εάν είμαι ,όσο χρονών και να γίνουν πάντα θα είναι τα παιδάκια μου.Μπορεί με την μαμά μου πλέον να μιλάμε σε ένα άλλο επίπεδο,αλλά πάντα την θέλω κοντά μου,γιατί όταν έχω την μαμά μου κοντά μου,δεν είμαι εγώ η μαμά με την ευθύνες και τα προβλήματα,αλλά ξαναγίνομαι για λίγο παιδί και είμαι απλά το παιδί της μαμάς μου!

Ξέρω πως μεγαλώνει και ο χρόνος φεύγει..ξέρω πως αν χάσω την μαμά μου θα είμαι τελείως μονή και φοβάμαι πολύ αυτή την στιγμή..νομίζω ότι δεν θα μπορέσω εύκολα να το διαχειριστώ..αγαπάω τόσο πολύ την μαμά μου,είμαι τόσο περήφανη για την μαμά που έχω,μου έμαθε να ράβω,να πλέκω όλα όσα κάνω τα οφείλω σε εκείνη,ότι κάνω το χρωστάω στην μαμά μου και ελπίζω έστω και λίγο να την έχω κάνει να νιώσει περήφανη.Αγαπώ πολύ την μαμά μου,όχι μόνο γιατί έχω μονό εκείνη σαν γονέα αλλά γιατί η μαμά μου είναι η πιο γλυκιά μαμά του κόσμου!Η πιο όμορφη,ή πιο έξυπνη και η πιο δυνατή.Η μαμά μου είναι η καλύτερη μαμά του κόσμου!


Αυτό είναι ίσως το ωραιότερο τατουαζ που έκανα ποτέ...είναι τα γράμματα της μαμάς μου και το έχω στο εσωτερικό του χεριού μου..θέλω να το βλέπω κάθε μέρα και να παίρνω δύναμη.




Αφιερωμένο στην μαμά μου.......

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Καρέκλες!!!

 Το καλοκαίρι πέρασα όμορφα όχι μόνο γιατί ξεκουράστηκα και ήμουν στην εξοχή,αλλά είχα και την ευκαιρία και την άνεση χώρου,να ασχοληθώ με πράγματα που μου αρέσουν.Να δημιουργήσω καινούρια αντικείμενα ή να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία σε κάποια που δεν είχαν και πολύ ζωή μπροστά τους.
Κάτι τέτοιο έγινε κ με τις καρέκλες της κουζίνας μου.Είχαν τα κλασικά καθίσματα με ξύλο και σφουγγάρι από την πολυχρησία το ξύλο του καθίσματος έσπασε...δεν υπήρχε περίπτωση βέβαια να τις πετάξω...το μόνο που χρειάστηκα ήταν παλέτες και οι παλιές καρέκλες γίνανε καινούριες και γερές...

 1. Αυτή ήταν η καρέκλα της τραπεζαρίας.


2.και το σπασμένο κάθισμα.


3.μέτρησα πόσο είναι το κάθισμα της καρέκλας και έκοψα τα ξύλα της παλέτας.
Επειδή η καρέκλα είχε στρογγυλάδα στα πόδια και την πλάτη έκοψα τις γωνίες των ξύλων που ήταν στις άκρες του καθίσματος. 
Τα κάρφωσα και συνέχεια είχε το τρίψιμο.




 Στην συνέχεια τα πέρασα ένα άχρωμο λούστρο και έτοιμες!!!!



Με αγάπη!!!

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Πλεκτοθήκη!!!

Αγαπώ το πλέξιμο όπως και όλα με όσα ασχολούμαι.Τον περασμένο χειμώνα αγόρασα διάφορα νούμερα από βελονάκια,παραμάνες,βελόνες...και πολλά πολλά ακόμη.Όμως τα έβαλα σε κουτάκι...δεν μου άρεσε.Τα έβαλα σε κασετίνα...δεν μου άρεσε.Και λέω...δεν πλέκω κάτι ακριβώς όπως το θέλω...?Και ιδού το αποτέλεσμα!!!Μια θήκη όχι μόνο για τα βελονάκια μου αλλά για ότι χρειάζομαι για τις πλεκτοδημιουργίες μου!





Με αγάπη!!!

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Μαξιλάρα...xxl

Όλοι οι φίλοι μου ξέρουν πόσο μου αρέσει να κάθομαι στο πάτωμα...Νιώθω ελευθερία και αυτήν η επαφή μου με την γή είναι που με κάνει να νιώθω πως παίρνω ενέργεια από αυτήν.

Το καλοκαίρι στις διακοπές μας είχαμε συγκεκριμένο πρόγραμμα και μάλιστα πολύ αυστηρό..παιχνίδι στην αυλή μέχρι τελικής πτώσεως!!!Και τι γίνεται που η μαμά θέλει να κάθεται κάτω?Λίγο δύσκολο να βολευτώ στο χώμα...έτσι λοιπόν μάζεψα όλα τα παλιά μου τζιν τα οποία εννοείται πως τα κουβάλησα μαζί με την ραπτομηχανή μου στο εξοχικό και πήραν φωτιά τα ψαλίδια.

Αποτέλεσμα η υπέρ-τέλεια, υπέρ-τεράστια, υπέρ-μοντέρνα μαξιλάρα μου...(την οποία απολαμβάνουν άλλοι)!!!


Τα υλικά που χρησιμοποίησα:
  • ένα καλό ψαλίδι
  • τζιν παλιά παντελόνια (μόνο τα μπατζάκια)

1.Αρχικά έκοψα τα μπατζάκια έως τις τσέπες σε ίσιες λωρίδες  και άρχισα να τις ενώνω.
Φρόντισα ώστε τα κομμάτια να είναι ίσα ώστε να έχω μια λωρίδα υφάσματος απο τα κομμάτια που εάν το δίπλωνα στην μέση τα είχα ένα τετράγωνο μεγάλο κομμάτι.  


 2.Ένωσα την μια πλευρά και άφησα ένα άνοιγμα ώστε να μπορώ να γεμίσω το τεράστιο τζιν σακούλι.Η γέμιση ήταν ότι είχα από παλιά μαξιλάρια!!!



3.Έκλεισα το μικρό άνοιγμα που είχα και άρχισα να σκέφτομαι πόσο θα απολάμβανα τον καφέ μου στο υπέροχο τεράστιο μαξιλάρι μου...


Όμως για άλλη μια φορά τα μικρά μου λιονταράκια είχαν άλλη άποψη!!!
Έγινε το νέο σημείο παιχνιδιού...τουλάχιστον χωράνε και οι δυο!





Με αγάπη!!!

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Πόσο καλούς φίλους έχεις?

Τον τελευταίο καιρό κάνω ένα ξεκαθάρισμά στην ζωή μου από ότι δεν χρειάζομαι. Ρούχα που τα κρατάω αιώνες, υφάσματα που δεν έχω ράψει εδώ και χρόνια,ιδέες που ήταν σε άπειρα post-it αλλά και ανθρώπους που δεν μου έκαναν καθόλου μα καθόλου καλό!



Είναι λίγο άσχημο να νιώθεις ότι κάποιος σε αγνοεί και όταν του μιλάς γι αυτό αλλάζει θέμα ή  προσπαθεί να το υποβιβάσει σαν κάτι όχι και τόσο σοβαρό..."έλα μωρέ τώρα". Ακόμη πιο άσχημο όμως είναι να νιώθεις πως έδωσες περισσότερη σημασία σε ανθρώπους που δεν έπρεπε,όχι γιατί δεν το άξιζαν αλλά γιατί ποτέ δεν θα το εκτιμήσουν και το ήξερες,το ήξερες από την πρώτη στιγμή! Το κακό με μένα όπως λέει και ο άντρας μου ότι κάνω εύκολα φίλους, εμπιστεύομαι τους ανθρώπους με μεγάλη ευκολία...και έχει απόλυτο δίκαιο. Σαν άνθρωπός δεν έχω να αποδείξω απολύτως τίποτα,είμαι αυτή που είμαι και δόξα τον Θεό έως τώρα δεν έχω κάνει κάτι για το οποίο ντρέπομαι. Δεν είμαι κάτι άλλο από αυτό που βλέπεις. Θα αντιμετωπίσω με την ίδιο τρόπο ανθρώπους που ξέρω ελάχιστα με ανθρώπους που ξέρω χρόνια. Έχω όμως ένα βασικό ελάττωμα όταν σου φέρομαι καλά απαιτώ να μην με κοροϊδεύεις...και όταν νιώσω ότι περνιέσαι για έξυπνος εκεί παίρνω αυτό που λένε ανάποδες...

Έμπαινα συνέχεια στην διαδικασία και σκεφτόμουν, "έλα μωρέ μην δίνεις σημασία"..."δεν πειράζει"..."δεν το έκανα για να ακούσω ευχαριστώ"...όχι τέρμα ως εδώ δίνω μεγάλη σημασία,πειράζει και απαιτώ το ευχαριστώ.Γιατί όταν σου προσφέρω από τον προσωπικό μου χρόνο,από την ζωή μου και προσπαθώ να είμαι καλή φίλη είσαι υποχρεωμένος να μου φερθείς το ίδιο.Αν είσαι ανάξιος να μου ανταποδώσεις καλοσύνη ή έστω να είσαι τυπικός με τις υποχρεώσεις σου στο πρόσωπο μου,δεν έχεις κανένα χώρο στην ζωή μου.Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν δουλεία.Οι σύζυγοι, οι εραστές, οι γονείς με τα παιδιά τους και φυσικά οι φίλοι...αλλά είπαμε μερικοί είναι πολύ υψηλού επιπέδου για να ασχοληθούν...Από κυρίες και κυρίους χορτάσαμε δα,οι άνθρωποι μας λείψανε.

Έφτασα πια στα 34 και δεν έχω χώρο στην ζωή μου για ανθρώπους που όλος ο κόσμος περιστρέφετε γύρω τους. Λυπάμαι αλλά δεν θα γίνω δορυφόρος κανενός. Είναι αστείο όμως πως κάποιοι άνθρωποι δεν μπαίνουν καν στον κόπο όχι να ακούσουν αυτά που έχεις να τους πεις,καλά για να ζητήσουν συγνώμη ούτε λόγος,αλλά υπέρ εκτιμούν τόσο πολύ τον εαυτό τους που θεωρούν ότι θα έχουν με τον μέρος τους ακόμα και την ίδια σου την οικογένεια!!!Κι όμως θεωρούν ότι έχουν τέτοια αξία που μπορούν να μπουν μέσα στην οικογένεια σου...ναι κι όμως!!!Προφανώς βέβαια και είναι κάτι που συνηθίζουν στην δίκη τους!Λυπάμαι αλλά εμείς διαφέρουμε,όσο διαφορετικοί και να ήμαστε,όσο και αν μαλώνουμε δεν αφήνουμε κανέναν να μπει ανάμεσα μας!



Άλλοι πάλι ξαφνικά βλέπουν τον εαυτό τους να ανεβαίνει επίπεδα λες και θυμήθηκαν τότε που τρέχαν ανέμελα με τις άλλες δούκισσες στις Βερσαλίες!!!Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι κανείς δεν είναι τίποτα.Έχω το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίσω αν μου κάνεις ή δεν μου κάνεις.Και όχι δεν μου κάνεις,γιατί λες ψέματα,και είσαι υποκριτής,λειτουργείς πίσω από την πλάτη μου και αποδεικνύεται με τον χειρότερο τρόπο.Γιατί δεν είσαι μόνο διπρόσωπος αλλά κυρίως είσαι  λίγος για να μου ανταποδώσεις στο ελάχιστο την φιλία που σου προσφέρω.Και αν δεν σου κάνω...από δω πάνε και οι άλλοι,χαρακτηρισμοί,υπονοούμενα και υποδείξεις είναι περιττά,γιατί απλά δεν θα σπαταλήσω άλλο χρόνο για σένα...

Στις αρχές Σεπτεμβρίου πέρασα μια πολύ δύσκολη φάση.Μετρώντας γεγονότα και ανθρώπους είδα ότι έδωσα πολύ μεγαλύτερη σημασία εκεί που πραγματικά δεν έπρεπε.Για να ξεπεράσω τα όσα ένιωθα στάθηκαν δίπλα μου άνθρωποι που δεν τους ήξερα και επέμεναν ώστε να ανοίξω τα μάτια μου...να βγάλω από μέσα μου ότι με πληγώνει...να μην αφήνω τίποτα να με αγγίζει..τίποτα που δεν μου αξίζει.Δεν με έκριναν,δεν με σχολίασαν,δεν με χαρακτήρισαν ούτε με ρώτησαν πότε λεπτομέρειές,εστίασαν ώστε να νιώσω εγώ καλά,απλά να ηρεμήσω.Είμαι άνθρωπος,δεν έχω γίνει Θεός ακόμη ώστε να κρίνω συμπεριφορές,να κάνω υποδείξεις και να έχω πάντα δίκαιο!Άνθρωποι που δεν είχαν να κερδίσουν κάτι από μένα ήταν εκεί ώρες και με άκουγαν..με άκουγαν και το μόνο που μου είπαν στο τέλος? Τέρμα σε ότι σε χαλάει.Ούτε γλυκόλογα"έχεις δίκαιο" και τέτοια,ούτε βρισιές ούτε τίποτα...μια φράση μόνο...τέρμα σε ότι σε χαλάει!

Ευτυχώς η μαμά μου μου έδωσε ένα πλούσιο λεξιλόγιο ,δεν έχω ανάγκη ούτε τους χαρακτηρισμούς αλλά ούτε και βρισιές, Είμαι αυτή που είμαι και επιλέγω εγώ ποιοι άνθρωποι θα βρίσκονται μέσα στην ζωή μου. Δεν δίνω πλέον εξηγήσεις και δεύτερες ευκαιρίες σε κανέναν.Αρκετά!Προτιμώ να είμαι "κατώτερου επιπέδου" και να περνάω καλά με ανθρώπους που θα με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος άνθρωπος...μαζί τους είμαι καλύτερος άνθρωπος.Γιατί οι φίλοι δεν έρχονται στην ζωή σου για να σου λένε πόσο δίκαιο έχεις ή να ανεβάζουν την χαμηλή σου αυτοεκτίμηση,οι φίλοι έρχονται για να σου μάθουν ότι μπορείς να κλάψεις μαζί τους και δεν πειράζει,μπορείς να γελάσεις,μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και κυρίως οι φίλοι είναι δίπλα σου για να σου δείξουν τον τρόπο να αγαπάς αυτό που είσαι,είναι δίπλα σου στον αγώνα σου να μείνεις εσύ και όχι να γίνεις κάτι άλλο...και είμαι τυχερή γιατί έχω φίλους που νιώθω περήφανη γι αυτούς,είμαι περήφανη για μένα που με κάναν φίλη τους!!!

...και όπως λέει και μια φίλη..."οι φίλοι σε έχουν ανάγκη...και βγαίνει από την ψυχή τους όχι άπω το μυαλό τους".



Ευχαριστώ....




Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Κολιέδες συνέχεια...

Είναι τελικά να μην σε πιάσει η τρέλα σε κάτι!...Πήγα στα μαγαζιά,αγόρασα πρώτες ύλες και άρχισα να ξεσηκώσω σχέδια για να κάνω κολιέδες μιας που τώρα τον χειμώνα φοράω τα μαύρα και όσο να πεις κάτι πρέπει να έχει ενδιαφέρον....έκανα διάφορα χρώματα και σχέδια και είμαι πολύ πολύ χαρούμενη..(κάθε φορά που δημιουργώ κάτι ξετρελαίνομαι...μέχρι το επόμενο!!!

Σας παρουσιάζω το δεύτερο κομμάτι από την κολεξιόν μου φτιαγμένη από μένα μόνο για μένα!!!!



Με αγάπη!!!



Άφησε μου ένα σχόλιο με το ιστολόγιο σου για να σε γνωρίσω και εγώ!!!


Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Μονογράμματα.

Η μεγάλη μου αδυναμία είναι τα μονογράμματα όπως έχω πει και σε άλλα θέματα.Εκεί δημιουργώ μικρέ εικόνες,ιστορίες πάνω σένα γράμμα που θα στολίσει τους τοίχους των παιδικών δωματίων.Πριν το καλοκαίρι μια φίλη ζήτησε γα την μικρή της πριγκίπισσα το ένα αρχικό από τα 2 ονόματα της.Στην συνέχεια φτιάξαμε και τον δεύτερο για να είναι ένα μικρό ζευγαράκι που θα την συντροφέυουν.




Με αγάπη
 και
Καλό Σαββατοκύριακο!!!

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Καλτσοπλέξεις!

Χρώμα μέσα στον χειμώνα.Δεν θα περάσει το δικό του αλλά το δικό μας.Θα περάσουμε έναν πολύχρωμο χειμώνα για να ξεχάσουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες.Δεν ξεχνιούνται έτσι εύκολα βέβαια αλλά αν δεν κάνουμε κ λίγο πλάκα δεν θα τα καταφέρουμε.Για να κάνω κ εγώ λοιπόν λίγο πλάκα και μάλιστα με τον εαυτό μου έπλεξα ένα ζευγάρι φοβερές πολύχρωμες κάλτσες για τον μονόχρωμο χειμώνα που έρχεται!!!

Χρησιμοποίησα 19 διαφορετικά χρώματα σε πλέξη άριχτο γαιτανάκι.


Όσες φίλες θέλουν να μάθουν να πλέκουν και δεν ξέρουν πώς να ξεκινήσουν μπορούν να
επισκεφτούν την σελίδα της φίλης  Ιωάννας Μελανίδη
στο facebook Βελονες&Βελονακι-Ομορφα σχεδια   
 ή το κανάλι της στο  youtube Ioanna Melanidi  
 Με την βοήθεια της και τα υπέροχα βιντεάκια της θα δείτε πόσο εύκολο είναι να δημιουργήσετε και εσείς όμορφα πλεκτά!!! 


Με αγάπη!!!

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Top Blogs

Η χαρά μου δεν σταματάει..το μικρο blogοπαίδι μου για μια ακόμη φορά μου δίνει την χαρά να το καμαρώσω...To Top Blogs με φιλοξένησε στην σελίδα του τον κόσμο του!!!Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην ομάδα του Top Blogs για την ευκαιρία να δουν και άλλοι την προσπάθεια μου...το παιδάκι μου,την ψυχοθεραπεία μου!!!


Η παρουσίαση της σελίδας μου έγινε στις 11/10/2015



Ένα μεγάλο ευχαριστώ για άλλη μια φορά στο Top Blogs
 και φυσικά σε όλους εσάς που με επισκέπτεστε!Γιατί η σελίδα αυτή είναι εσείς!!!

Με αγάπη!!!

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Ένα κουτί με φαντασία!

Τι γίνεται όταν οι διαφορά των αδελφών είναι 4 χρόνια???Όταν το ένα παιδί έχει μάθει να ζει κ να κινείται μέσα στο σπίτι με πλήρη ελευθερία και ξαφνικά κάνει την εμφάνισή του ένας μικρός "κλέφτης" που με το έτσι θέλω επιβάλλει την παρουσία του στον χώρο??? Χμμμμ... εδώ αναλαμβάνει η μαμά με φαντασία...Ελένη vs Ηλίας σημειώσατε Χ!!!

Η μικρή μου ήδη είμαι μια νεαρή πριγκίπισσα που όμως πέρα από τις τιάρες και τα φορέματα, λατρεύει και τα playmobil,τα οποία είναι μεν πολύ ωραία,αλλά διαθέτουν και πολλά μικρά κομματάκια,άκρως ακατάλληλα για τον 1,5 ετών Ηλιά. Ειδικά τον χειμώνα που μας πέρασε,μόλις είχε αρχίσει να περπατάει και δεν άφηνε τίποτε ανεξερεύνητο.. Και μια μέρα μου ήρθε η ιδέα,χρειάστηκε μόνο ένα ξύλινο κουτί κρασιών...Ένα υπέροχο μεγάλο ξύλινο κουτί κρασιών που όμως ήθελε αυτό το κάτι για να το κάνει υπέροχο!!!

1.Αυτό είναι το κουτί!Απαραίτητο ένα ψιλό γυαλόχαρτο ώστε να φύγει η σφραγίδα από το κουτί!


2.Αφού λοιπόν αφαίρεσα το λογότυπο,αναλαμβάνει η Ελένη.Μαρκαδόρους,χρώματα και παιδική φαντασία..και κάπως έτσι όλα αλλάζουν!




3.Δεν δημιουργήσαμε όμως ένα τέτοιο έργο για να χαθεί..Πέρασα λοιπόν από πάνω ένα ακρυλικό σπρέι σμάλτου για να προστατεύσω τα χρώματα.



Έτοιμο λοιπόν το κουτί για τα παιχνίδια της Ελένης.Τώρα ο μικρός μας κλέφτης δεν θα κινδυνεύει από τα μικρά κομματάκια κ ούτε κ η αδελφούλα του θα στερείτε τα αγαπημένα της παιχνιδάκια.



Με αγάπη!!!

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Κολίε.

Καλή εβδομάδα...το σημερινό μου θέμα μια άλλη τρέλα που μου ήρθε τώρα...οι γυναικείοι κολίεδες!Στο τέλος της περσινής χρονιάς ήθελα να κάνω ένα ξεχωριστό και πάνω απο όλα χειροποίητο δώρο στην αγαπημένη μας δασκάλα την κυρία Γιάννα.Ήταν η πρώτη δασκάλα της Ελένης και η αιτία που η μικρή αγάπησε τόσο πολύ το σχολείο.Αυτό είναι το πρώτο κολιέ που έφτιαξα για την αγαπημένη μας δασκάλα,σε πράσινους χρωματισμού. 


Με αγάπη!!!

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Ξήρανση λαχανικών.

Το ομολογώ...λατρεύω τα μπαχαρικά και τους γνωστούς μαγειρικούς κύβους λαχανικών,αγαπημένο γευστικό συμπλήρωμα και η βεγγέτα.Όμως στην διάρκεια του καλοκαιριού έκανα μια διατροφή η οποία απαγόρευε να καταναλώνεις τέτοιου είδους νοστιμιές...Τα περισσότερα περιέχουν ζάχαρη και ήταν αδύνατον να υπάρχουν στην διατροφή μου.Αποφάσισα λοιπόν να μην τα χρησιμοποιώ...Τίποτε όμως δεν ήταν το ίδιο!!!Έτσι άρχισα να ψάχνω με ποιο τρόπο μπορώ να κάνω ένα μείγμα μπαχαρικών-λαχανικών ώστε και να δίνει νοστιμιά στο φαγητό μου αλλά και ξέρω ακριβώς τι έχει μέσα.Ψάχνοντας λοιπόν σκέφτηκα να αποξηράνω λαχανικά κάνοντας ένα δικό μου μείγμα.Εκεί συναντάν οι πληροφορίες του ίντερνετ την πείρα της μαμάς.
Δεν χρειάστηκε να ψάξω πολύ,έπεσα επάνω στην σελίδα Φτιάχνω μόνος μου η οποία είχε όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμουν για την ξήρανση λαχανικών. Ακολούθησα βήμα βήμα τις συμβουλές της σελίδας και πραγματικά το αποτέλεσμα με δικαίωσε.Με την διαφορά ότι δεν τα ζεμάτισα όπως συμβούλευε το άρθρο.Πάμε να το δούμε βήμα-βήμα.

1.Διάλεξα τα λαχανικά που μου αρέσουν.Και φυσικά μαϊντανό και άνηθο.


2.Τα έκοψα,τα καθάρισα  και τα έτριψα στο ρεντέ  ώστε να απλωθούν άνετα σε ένα ταψί(στο οποίο ήδη είχα στρώσει λαδόκολλα)


  
3.Το αμέσως επόμενο βήμα ήταν απλά να ακολουθήσω τους χρόνους στον κατάλογο της σελίδας Φτιάχνω μόνος μου

*Ένας ακόμη τρόπος που μου πρότεινε η μαμά μου, ήταν να τρίψω στο ρεντέ τα λαχανικά που θέλω,να τα τυλίξω μέσα σε χαρτί κουζίνας και να τα αφήσω μέσα στο ψυγείο εως ότου αποξηρανθούν. Το δοκίμασα με καρότο,μαϊντανό,άνηθο και κολοκυθάκι.




4.Φυσικά και τα λαχανικά που αποξήρανα στον φούρνο ήταν έτοιμα την επόμενη κιόλας μέρα,τα λαχανικά του ψυγείου άργησαν λίγο άλλα δεν πτοήθηκα..περίμενα με αγωνία!!!
Όταν ήρθε η στιγμή λοιπόν είναι μια μίξη με όλα τα λαχανικά μου.



5.Επόμενος σταθμός...το μούλτι!!!
Τώρα είναι η στιγμή που μπορείτε να προσθέσετε αλάτι,πιπέρι ή όποιο άλλο μπαχαρικό θέλετε.
*εγώ έβαλα μόνο αλάτι.





6.Και έτοιμο.Βάλτε το σε ένα γυάλινο βαζάκι χρησιμοποιήστε το άφοβα στα φαγητά σας.
Σίγουρα δεν έχει την έντονη γεύση του εμπορίου,όμως είναι εξίσου νόστιμο και φυσικά υγιεινό και χωρίς συντηρητικά!!!





Καλή επιτυχία!!!
Blogging tips